Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

directo ordine

  • 1 ordo

    ōrdo, inis m. [ ordior ]
    1) ряд, вереница (arborum Vr, C; dentium VM, PM)
    2) ряд мест в театре, скамьи
    3) слой, пласт ( caespĭtum Cs)
    4) воен. строй, шеренга, фронт
    ordines habere (servare, observare) CJ, Sl, L etc.держать равнение
    aliquem in ordinem cogere (redigere) погов. L, PJ, Su — поставить кого-л. в строй, т. е. разжаловать, понизить в должности, перен. ограничить, смирить, унизить
    5) группа, толпа, вереница ( comĭtum J); воен. отряд, центурия ( cohortes ordinesque Cs)
    primorum ordinum centuriones Cs — командиры первых шести центурий, т. е. первой когорты (это были старшие центурионы легиона)
    6) должность центуриона, командование центурией или манипулом ( decĭmum ordinem alicui assignare L): центурион
    7)
    а) сословие, звание, общественный слой (o. mercatorum C; homines omnium ordinum Sl)
    o. senatorius или amplissimus C — сенаторское сословие, сенат
    8)
    а) порядок, расположение ( agminis L); план ( dictionis Pt); ход, течение (rerum, fatorum V)
    б) следование, движение, развитие, сцепление
    o. seriesque causarum Cцепь причинных связей
    o. sanguinis Oродословие
    in ordinem adducere (referre) C — приводить в порядок, упорядочить
    (in) ordine Pl, Ter, C etc. или in ordinem C — по порядку, в порядке, как следует, надлежащим образом
    ex ordine Ter, C — по порядку, но тж. V тотчас же, беспрерывно
    extra ordinem Cв беспорядке или C, Q etc. необыкновенно, чрезвычайно, вопреки обыкновению, в чрезвычайном порядке ( alicui extra ordinem decernere provinciam C)

    Латинско-русский словарь > ordo

  • 2 Allee

    Allee, *ambulatio directo arborum ordine instructa (als Spaziergang). – *arbores directo ordine consĭtae (als Baumreihe).

    deutsch-lateinisches > Allee

  • 3 definio

    dēfīnĭo (diffīnĭo), īre, īvi (ĭi), ītum - tr. - [st1]1 [-] renfermer dans des limites, borner, délimiter, circonscrire, fixer; définir, déterminer.    - ejus fundi extremam partem oleae derecto ordine definiunt, Cic. Caec., 22: une rangée d'oliviers limite l'extrémité de cette propriété.    - potestatem in quinquennium definire, Cic. Agr. 2, 13: limiter un pouvoir à cinq ans.    - bene dicere non habet definitam aliquam regionem, Cic.: le bien dire n'est pas circonscrit dans des limites déterminées.    - definire utrumque, quid sit fur, quid sacrilegus, Cic. Inv. 1: définir dans l'un et l'autre cas le vol et le sacrilège.    - dolorem definire, Cic. Tusc. 2, 30: définir la douleur.    - ex contrariis definire, Cic. Part. 41: définir par les contraires.    - verbum definire, Cic. de Or. 2, 108: définir un terme.    - in definiendo, Cic. Br. 144: quand il s'agit de donner des définitions. [st1]2 [-] établir, déterminer, fixer.    - adeundi tempus definiunt, cum meridies esse videatur, Caes. BG. 7, 83, 5: ils fixent comme moment de l'assaut, celui où il paraîtra être midi.    - jamque inter se palam de praemiis ac de sacerdotiis contendebant in annosque consulatum definiebant, Caes. BC. 3, 82: et déjà ils rivalisaient ouvertement entre eux à propos des distinctions et des sacerdoces, et fixaient pour des années la dignité de consul.    - tibi, quid facias, definit (edictum) Cic. Quinct. 84: l'édit te fixe ta ligne de conduite.    - unum hoc definio, avec prop. inf. Cic. Rep. 1, 1: je me borne à préciser que...    - definitumst, Plaut. Cist. 519: c'est bien décidé. [st1]3 [-] borner, limiter, arrêter.    - oratio mea eis definietur viris, qui... Cic. de Or. 3, 9: mon exposé se bornera aux hommes qui...    - altera sententia definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus, Cic. Lae. 58: la seconde opinion restreint l'amitié à une exacte réciprocité de services et de dévouements.    - rhét. similiter definita, Cic. Or. 175, (gr. ὁμοιοτέλευτα): membres de phrase ayant même terminaison.
    * * *
    dēfīnĭo (diffīnĭo), īre, īvi (ĭi), ītum - tr. - [st1]1 [-] renfermer dans des limites, borner, délimiter, circonscrire, fixer; définir, déterminer.    - ejus fundi extremam partem oleae derecto ordine definiunt, Cic. Caec., 22: une rangée d'oliviers limite l'extrémité de cette propriété.    - potestatem in quinquennium definire, Cic. Agr. 2, 13: limiter un pouvoir à cinq ans.    - bene dicere non habet definitam aliquam regionem, Cic.: le bien dire n'est pas circonscrit dans des limites déterminées.    - definire utrumque, quid sit fur, quid sacrilegus, Cic. Inv. 1: définir dans l'un et l'autre cas le vol et le sacrilège.    - dolorem definire, Cic. Tusc. 2, 30: définir la douleur.    - ex contrariis definire, Cic. Part. 41: définir par les contraires.    - verbum definire, Cic. de Or. 2, 108: définir un terme.    - in definiendo, Cic. Br. 144: quand il s'agit de donner des définitions. [st1]2 [-] établir, déterminer, fixer.    - adeundi tempus definiunt, cum meridies esse videatur, Caes. BG. 7, 83, 5: ils fixent comme moment de l'assaut, celui où il paraîtra être midi.    - jamque inter se palam de praemiis ac de sacerdotiis contendebant in annosque consulatum definiebant, Caes. BC. 3, 82: et déjà ils rivalisaient ouvertement entre eux à propos des distinctions et des sacerdoces, et fixaient pour des années la dignité de consul.    - tibi, quid facias, definit (edictum) Cic. Quinct. 84: l'édit te fixe ta ligne de conduite.    - unum hoc definio, avec prop. inf. Cic. Rep. 1, 1: je me borne à préciser que...    - definitumst, Plaut. Cist. 519: c'est bien décidé. [st1]3 [-] borner, limiter, arrêter.    - oratio mea eis definietur viris, qui... Cic. de Or. 3, 9: mon exposé se bornera aux hommes qui...    - altera sententia definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus, Cic. Lae. 58: la seconde opinion restreint l'amitié à une exacte réciprocité de services et de dévouements.    - rhét. similiter definita, Cic. Or. 175, (gr. ὁμοιοτέλευτα): membres de phrase ayant même terminaison.
    * * *
        Definio, definis, pen. prod. definiui, definitum, pen. prod. definire. Cic. Limiter et borner, Enceindre et enclorre quelque chose dedens certains fins et limites.
    \
        Eius fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt. Cic. Il y a des olives plantees à la ligne, qui servent de bornes et limites.
    \
        Concludere ac definire orationem. Cic. Conclure, et mettre fin à un propos.
    \
        Definire alicui quid faciat. Cic. Luy determiner et prefire ce qu'il fault qu'il face, Ordonner, Reigler et mesurer.
    \
        Horizon nostrum aspectum definit. Cic. Limite.
    \
        Definire diem. Caesar. Determiner le jour.
    \
        Imperium, orbis terrarum terminis definire. Cic. Limiter.
    \
        Definire in quinquennium. Cic. Bailler cinq ans de terme, et de duree.
    \
        Definire legem alicui. Cic. Assigner et bailler une condition.
    \
        Certus ac definitus locus. Cic. Un certain lieu et à part.
    \
        Mala dolore, bona voluptate definiunt. Cic. Ils definissent et expliquent la nature du mal, estre avoir douleur: et du bien, d'avoir plaisir.
    \
        Definire numerum et magnitudinem alicuius rei. Cic. Dire precisement.
    \
        Quam vitam ingrediar, definias. Cic. Monstre moy et m'assigne quel chemin de vivre je doibs prendre.
    \
        Definire. Quintil. Definir un mot, Faire la definition, Declarer briefvement la nature, condition et vertu de quelque chose sans rien delaisser, et sans y adjouster choses superflues et ne servans rien au propos.
    \
        Definitum est. Plaut. Non remittam, definitum est. C'est un poinct vuidé, un compte arresté.

    Dictionarium latinogallicum > definio

  • 4 definio

    dē-fīnio, īvī u. iī, ītum, īre, I) abgrenzen, begrenzen, A) eig.: eius fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt, Cic.: ea loca, quae regione (der Himmelsrichtung nach) orbem terrarum, rebus illius (C. Caesaris) gestis imperium populi Romani definiunt, Cic.: illi orbes, qui caelum quasi medium dividunt et aspectum nostrum definiunt, Cic.: is tractus ductusque muri ex omni parte arduis praeruptisque montibus definitus est, Cic.: si res eae, quas gessimus, orbis terrae regionibus (durch die Grenzlinien der Welt) definiuntur, Cic.: u. im Bilde, bene dicere non habet definitam aliquam regionem, cuius terminis saepta teneatur, Cic.: nullis ut terminis circumscribat aut definiat ius suum, quominus ei liceat eādem illā facultate et copiā vagari, quā velit, Cic. – B) übtr.: 1) durch Abgrenzung näher bestimmen, -bezeichnen, -angeben, -andeuten, -feststellen,cur eos (agros) non definis neque nominas? definio, inquit, Italiam, Cic.: universam et propriam oratoris vim definire complectique, Cic.: unam quamque rem certo naturae termino, Cornif. rhet.: rem def. et breviter illustrare verbis, Cic.: non solum numerum signorum, sed etiam unius cuiusque magnitudinem, figuram, statum litteris (schriftlich) definiri vides, Cic.: ii qui mala dolore, bona voluptate definiunt; genera autem esse definita non solum numero, sed etiam paucitate, Cic.: cur huic (Siciliae) praecipua lex iniuriae definitur? wird für dieses usw., Cic.: pirata non est ex perduellium numero definitus (ist nicht unter der Zahl der zum Kriege Berechtigten einbegriffen), sed communis hostis omnium, Cic. de off. 3, 107. – So nun insbes., a) als t. t. der Logik u. Rhetorik, seinem Begriffe, seiner Bedeutung nach näher bestimmen, von etw. eine Begriffsbestimmung geben, etw. definieren, def. animi perturbationes, Cic.: definire rem non posse, Cic.: vim vocabuli od. rem def. verbis, Cic.: voluptatem sic (folgendermaßen) definiunt, Cic.: similiter definitur mulierum odium, Cic.: rem latentem od. res involutas definiendo explicare, Cic.: rei involutae notitiam definiendo aperire, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, placet ante definire, quid sit officium, Cic.: necesse erit definire utrumque, quid sit fur, quid sacrilegus, Cic. – b) durch Beschluß, Vorschrift, Anordnung bestimmen, feststellen, festsetzen, annos, Quint.: adeundi tempus, Caes.: suum cuique locum, Caes.: verna opera sic, Plin.: iis magna praemia, Iustin.: potestatem in quinquennium, Cic.: pro (nach) gradu cuiusque et tempora militiae et commoda missionum, Suet. – m. folg. indir. Fragesatz, quam vitam ingrediar, definias, Cic.: tibi, quid facias, definit, Cic. – im Passiv, non remittam: definitumst, es ist fest bestimmt (beschlossen), Plaut. cist. 519: u. so m. folg. Acc. u. Infin., non sequitur tamen, ut etiam sedere eos et ambulare principalibus causis definitum et constitutum sit, Cic. de fato 9. – 2) in Grenzen einschließen, -halten, beschränken, ut aliquando totam huius generis orationem concludam atque definiam, Cic.: non vagabitur oratio mea longius atque eis fere ipsis definietur viris (wird sich auf die M. beschränken), qui hoc sermone continentur, Cic.: amicitiam paribus officiis atque voluntatibus, auf das gleiche Maß der Dienstfertigkeit u. Zuneigung beschränken, Cic. – II) jmdm. ein Ende machen = jmd. töten, ad hunc modum definito iuvene, Apul. met. 8, 6.

    lateinisch-deutsches > definio

  • 5 definio

    dē-fīnio, īvī u. iī, ītum, īre, I) abgrenzen, begrenzen, A) eig.: eius fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt, Cic.: ea loca, quae regione (der Himmelsrichtung nach) orbem terrarum, rebus illius (C. Caesaris) gestis imperium populi Romani definiunt, Cic.: illi orbes, qui caelum quasi medium dividunt et aspectum nostrum definiunt, Cic.: is tractus ductusque muri ex omni parte arduis praeruptisque montibus definitus est, Cic.: si res eae, quas gessimus, orbis terrae regionibus (durch die Grenzlinien der Welt) definiuntur, Cic.: u. im Bilde, bene dicere non habet definitam aliquam regionem, cuius terminis saepta teneatur, Cic.: nullis ut terminis circumscribat aut definiat ius suum, quominus ei liceat eādem illā facultate et copiā vagari, quā velit, Cic. – B) übtr.: 1) durch Abgrenzung näher bestimmen, -bezeichnen, -angeben, - andeuten, -feststellen,cur eos (agros) non definis neque nominas? definio, inquit, Italiam, Cic.: universam et propriam oratoris vim definire complectique, Cic.: unam quamque rem certo naturae termino, Cornif. rhet.: rem def. et breviter illustrare verbis, Cic.: non solum numerum signorum, sed etiam unius cuiusque magnitudinem, figuram, statum litteris (schriftlich) definiri vides, Cic.: ii qui mala dolore, bona voluptate definiunt; genera autem esse definita non solum numero, sed etiam paucitate, Cic.: cur huic (Si-
    ————
    ciliae) praecipua lex iniuriae definitur? wird für dieses usw., Cic.: pirata non est ex perduellium numero definitus (ist nicht unter der Zahl der zum Kriege Berechtigten einbegriffen), sed communis hostis omnium, Cic. de off. 3, 107. – So nun insbes., a) als t. t. der Logik u. Rhetorik, seinem Begriffe, seiner Bedeutung nach näher bestimmen, von etw. eine Begriffsbestimmung geben, etw. definieren, def. animi perturbationes, Cic.: definire rem non posse, Cic.: vim vocabuli od. rem def. verbis, Cic.: voluptatem sic (folgendermaßen) definiunt, Cic.: similiter definitur mulierum odium, Cic.: rem latentem od. res involutas definiendo explicare, Cic.: rei involutae notitiam definiendo aperire, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, placet ante definire, quid sit officium, Cic.: necesse erit definire utrumque, quid sit fur, quid sacrilegus, Cic. – b) durch Beschluß, Vorschrift, Anordnung bestimmen, feststellen, festsetzen, annos, Quint.: adeundi tempus, Caes.: suum cuique locum, Caes.: verna opera sic, Plin.: iis magna praemia, Iustin.: potestatem in quinquennium, Cic.: pro (nach) gradu cuiusque et tempora militiae et commoda missionum, Suet. – m. folg. indir. Fragesatz, quam vitam ingrediar, definias, Cic.: tibi, quid facias, definit, Cic. – im Passiv, non remittam: definitumst, es ist fest bestimmt (beschlossen), Plaut. cist. 519: u. so m. folg. Acc. u. Infin., non sequitur tamen, ut etiam sede-
    ————
    re eos et ambulare principalibus causis definitum et constitutum sit, Cic. de fato 9. – 2) in Grenzen einschließen, -halten, beschränken, ut aliquando totam huius generis orationem concludam atque definiam, Cic.: non vagabitur oratio mea longius atque eis fere ipsis definietur viris (wird sich auf die M. beschränken), qui hoc sermone continentur, Cic.: amicitiam paribus officiis atque voluntatibus, auf das gleiche Maß der Dienstfertigkeit u. Zuneigung beschränken, Cic. – II) jmdm. ein Ende machen = jmd. töten, ad hunc modum definito iuvene, Apul. met. 8, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > definio

  • 6 definio

    dēfīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a.
    I.
    To bound, to set bounds to; to limit, terminate, define (for syn. v. decerno—freq. in Cic.).
    A.
    Lit.:

    ejus fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt,

    Cic. Caecin. 8, 22; cf. id. Rep. 2, 6:

    orbes caeli aspectum nostrum definiunt,

    id. Div. 2, 44; cf. id. N. D. 2, 40:

    orbem terrarum (loca),

    id. Balb. 28, 64;

    imperium populi R.,

    id. Sest. 31, 67 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    To designate by limiting; to limit, define, determine; to explain (cf. circumscribo, no. II. A.):

    genus universum brevi circumscribi et definiri potest,

    Cic. Sest. 45, 97; cf. id. de Or. 1, 16, 70:

    universam et propriam oratoris vim,

    id. ib. 1, 15:

    definienda res erit verbis et breviter describenda,

    id. Inv. 1, 8 fin.; cf. Cic. Rep. 1, 24; 2, 31 fin.: omitto innumerabiles viros, etc.... unum hoc definio, tantam esse necessitatem virtutis, etc., this only I declare, etc., id. ib. 1, 1 fin.: probe definitur a Stoicis fortitudo, cum eam virtutem esse dicunt propugnantem pro aequitate, id. Off. 1, 19; 1, 27, 96; id. Fin. 2, 2 et saep.:

    nec uno modo definitur res eadem,

    Quint. 7, 3, 16; Tac. A. 6, 28 et saep.:

    aedes sibi optimas, hortos, etc.,

    Cic. Phil. 8, 3, 9; cf.:

    ut suus cuique locus erat definitus,

    Caes. B. G. 7, 81, 4:

    tempus adeundi,

    id. ib. 7, 83, 5: cf.:

    ante quem diem iturus sit,

    id. B. C. 1, 11, 2:

    annos,

    Quint. 12, 6, 1:

    consulatum in annos,

    Caes. B. C. 3, 82, 4; cf.:

    potestatem in quinquennium,

    Cic. Agr. 2, 13:

    ut quam vitam ingrediar, definias,

    id. Ac. 2, 36; cf. id. Quint. 27:

    non remittam: definitum est,

    it is determined, decided, Plaut. Cist. 2, 1, 43; Cic. Fat. 5, 9; Vulg. 1 Reg. 20, 33.—
    2.
    In opposition to breadth or laxity (cf. circumscribo, no. II. 2), to limit within certain bounds, to restrict, confine:

    non vagabitur oratio mea longius atque eis fere ipsis definietur viris, qui, etc.,

    Cic. de Or. 3, 3:

    quae sententia definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,

    Cic. Lael. 16, 58; cf. id. de Or. 3, 28, 109: ex perduellium numero definitus, included in the definition of, Off. 3, 29, 107 (dub.). —
    II.
    To terminate, finish (very rare;

    perh. only in the foll. places): ut totam hujus generis orationem concludam atque definiam,

    Cic. Verr. 2, 4, 52 Zumpt; id. Or. 19 fin.: definito juvene, ended, i. e. slain, Apul. M. 8, p. 203, 20.—Hence, dēfīnītus, a, um, P. a. (according to no. I. B. 1), definite, limited, distinct, precise; plain, perspicuous (rare, but good prose): quaestionum duo sunt genera: alterum infinitum, alterum definitum. Definitum est, quod hupothesin Graeci, nos causam, etc., Cic. Top. 21;

    so opp. generales,

    Quint. 7, 2, 1:

    certum esse in caelo ac definitum locum, ubi, etc.,

    Cic. Rep. 6, 13;

    so with certus,

    id. Fam. 3, 8; Quint. 7, 10, 7:

    quaestiones,

    Cic. Top. 24 fin.—Adv.: dē-fīnītē, definitely, precisely, distinctly, [p. 531] etc., Cic. Balb. 14; de Or. 2, 27, 118; Plin. Pan. 88, 6; Gell. 1, 257 al.— Comp. and sup. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > definio

  • 7 definite

    dēfīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a.
    I.
    To bound, to set bounds to; to limit, terminate, define (for syn. v. decerno—freq. in Cic.).
    A.
    Lit.:

    ejus fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt,

    Cic. Caecin. 8, 22; cf. id. Rep. 2, 6:

    orbes caeli aspectum nostrum definiunt,

    id. Div. 2, 44; cf. id. N. D. 2, 40:

    orbem terrarum (loca),

    id. Balb. 28, 64;

    imperium populi R.,

    id. Sest. 31, 67 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    To designate by limiting; to limit, define, determine; to explain (cf. circumscribo, no. II. A.):

    genus universum brevi circumscribi et definiri potest,

    Cic. Sest. 45, 97; cf. id. de Or. 1, 16, 70:

    universam et propriam oratoris vim,

    id. ib. 1, 15:

    definienda res erit verbis et breviter describenda,

    id. Inv. 1, 8 fin.; cf. Cic. Rep. 1, 24; 2, 31 fin.: omitto innumerabiles viros, etc.... unum hoc definio, tantam esse necessitatem virtutis, etc., this only I declare, etc., id. ib. 1, 1 fin.: probe definitur a Stoicis fortitudo, cum eam virtutem esse dicunt propugnantem pro aequitate, id. Off. 1, 19; 1, 27, 96; id. Fin. 2, 2 et saep.:

    nec uno modo definitur res eadem,

    Quint. 7, 3, 16; Tac. A. 6, 28 et saep.:

    aedes sibi optimas, hortos, etc.,

    Cic. Phil. 8, 3, 9; cf.:

    ut suus cuique locus erat definitus,

    Caes. B. G. 7, 81, 4:

    tempus adeundi,

    id. ib. 7, 83, 5: cf.:

    ante quem diem iturus sit,

    id. B. C. 1, 11, 2:

    annos,

    Quint. 12, 6, 1:

    consulatum in annos,

    Caes. B. C. 3, 82, 4; cf.:

    potestatem in quinquennium,

    Cic. Agr. 2, 13:

    ut quam vitam ingrediar, definias,

    id. Ac. 2, 36; cf. id. Quint. 27:

    non remittam: definitum est,

    it is determined, decided, Plaut. Cist. 2, 1, 43; Cic. Fat. 5, 9; Vulg. 1 Reg. 20, 33.—
    2.
    In opposition to breadth or laxity (cf. circumscribo, no. II. 2), to limit within certain bounds, to restrict, confine:

    non vagabitur oratio mea longius atque eis fere ipsis definietur viris, qui, etc.,

    Cic. de Or. 3, 3:

    quae sententia definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,

    Cic. Lael. 16, 58; cf. id. de Or. 3, 28, 109: ex perduellium numero definitus, included in the definition of, Off. 3, 29, 107 (dub.). —
    II.
    To terminate, finish (very rare;

    perh. only in the foll. places): ut totam hujus generis orationem concludam atque definiam,

    Cic. Verr. 2, 4, 52 Zumpt; id. Or. 19 fin.: definito juvene, ended, i. e. slain, Apul. M. 8, p. 203, 20.—Hence, dēfīnītus, a, um, P. a. (according to no. I. B. 1), definite, limited, distinct, precise; plain, perspicuous (rare, but good prose): quaestionum duo sunt genera: alterum infinitum, alterum definitum. Definitum est, quod hupothesin Graeci, nos causam, etc., Cic. Top. 21;

    so opp. generales,

    Quint. 7, 2, 1:

    certum esse in caelo ac definitum locum, ubi, etc.,

    Cic. Rep. 6, 13;

    so with certus,

    id. Fam. 3, 8; Quint. 7, 10, 7:

    quaestiones,

    Cic. Top. 24 fin.—Adv.: dē-fīnītē, definitely, precisely, distinctly, [p. 531] etc., Cic. Balb. 14; de Or. 2, 27, 118; Plin. Pan. 88, 6; Gell. 1, 257 al.— Comp. and sup. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > definite

  • 8 directus

    directus (derectus), a, um part. passé de dirigo. [st2]1 [-] droit, direct, aligné, raide, escarpé, à pic. [st2]2 [-] enfoncé, poussé (en parl. d'un trait). [st2]3 [-] envoyé, expédié, adressé.    - si directum pateret iter, Cic. N. D. 2, 57, 144: si (le conduit de l'oreille) était droit.    - oleae derecto ordine, Cic. Caecin. 8.22: oliviers plantés en ligne droite.    - locus directus, Caes. B. C. 1, 45, 4: lieu à pic.    - ut directiores ictus flant, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 2: pour que les coups portent plus droit.    - directum iter ad laudem, Cic. Cael. 17.41: chemin qui mène droit à la gloire.    - directus senex, Cic. Cael. 16.38: vieillard sévère (raide).    - directā (s.-ent. viā): perpendiculairement.
    * * *
    directus (derectus), a, um part. passé de dirigo. [st2]1 [-] droit, direct, aligné, raide, escarpé, à pic. [st2]2 [-] enfoncé, poussé (en parl. d'un trait). [st2]3 [-] envoyé, expédié, adressé.    - si directum pateret iter, Cic. N. D. 2, 57, 144: si (le conduit de l'oreille) était droit.    - oleae derecto ordine, Cic. Caecin. 8.22: oliviers plantés en ligne droite.    - locus directus, Caes. B. C. 1, 45, 4: lieu à pic.    - ut directiores ictus flant, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 2: pour que les coups portent plus droit.    - directum iter ad laudem, Cic. Cael. 17.41: chemin qui mène droit à la gloire.    - directus senex, Cic. Cael. 16.38: vieillard sévère (raide).    - directā (s.-ent. viā): perpendiculairement.
    * * *
        Directus, Participium: vt Directi pedes, Directum iter, Directus ordo. Cic. Droict, Direct.
    \
        Acies directa. Quintil. Bataille ordonnee et dressee.
    \
        Membrana directa plumbo. Catul. Parchemin reiglé de plomb.
    \
        Inuicem directo contendere passu. Tibul. A la course, A qui courra le mieulx et le plus droict, comme en la lice.
    \
        Directa oratio. Liu. Propos rond et sans ambiguité.
    \
        Viae directae. Lucret. Chemins droicts.

    Dictionarium latinogallicum > directus

См. также в других словарях:

  • Antonio Gramsci — Retrato de Gramsci de comienzos de los años 1920. Secretario General del Partido Comunista Italiano 1924 – 1927 …   Wikipedia Español

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Alessandro Del Piero — Alessandro Del Piero …   Wikipedia Español

  • Manuel José García-Mansilla — Fotografía de Manuel José García Mansilla Contraalmiran …   Wikipedia Español

  • Casa de Cominges — Escudo de la rama española de la Casa de Cominges. La Casa de Cominges es una de las familias nobles más antiguas[1] de Francia, la cual ya gobernaba en el siglo X, como príncipes soberanos, los países de Cominges, de Couserans, de C …   Wikipedia Español

  • Giuseppe Siri — Cardenal presbítero de S. María de la Victoria Arzobispo emérito de Génova Bobbio Ordenación 22 de septiembre de 1928 por Mons. Carlo Minoretti Consagración episcopal …   Wikipedia Español

  • Marcello Lippi — Nombre Marcello Romeo Lippi Apodo Paul Newman …   Wikipedia Español

  • Johann Florenz Rivinus — (auch: Johann Florentz Rivinus; (* 27. Juli 1681 in Leipzig; † 31. Dezember 1755 ebenda) war ein deutscher Rechtswissenschaftler. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • PONS — an ex pendeo, quod velut in aere pendeat; an ex pontus, an ex pono, quia ad transeundum ponitur? proprie et communiter flumina iungit; atque e ligno, lapide, navibus, cadaveribus quoque nonnumquam, factus legitur. Eum sternendi facilis olim apud… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»